Schaakclub De Donger

De thuisclub heeft de favorietenrol waargemaakt in het slotduel tegen Drachten 3 , maar wat ging dit moeizaam en wat duurde de avond lang , toch is het kampioenschap binnengehaald middels een zwaarbevochten draw. Het derde team van Drachten had natuurlijk ook zijn belangen , want in geval zij zouden winnen was hun Drachten 2 titelhouder , vandaar ook de ultieme spanning met steeds wisselende kansen over en weer , een ware thriller!

Wat gebeurde er zoal op de vier borden met ook nog invaller Pe Kooistra omdat onze Peter Smit een kwartier later arriveerde vanwege vertraging met de veerboot van Ameland , dat zette de zaken nog extra op scherp?….

Ondergetekende mocht op bord 3 met zwart aantreden tegen Drachten aanvoerder Albert Althuis : ook al had ik de zware intentie het goede voorbeeld te geven , het verloop van de partij pakte averechts en totaal desastreus uit ; wit’s sterk oprukkende f- en g pionnen zorgden na mijn foutieve rokade voor een prachtige inval door de dame gedekt door de loper in mijn inmiddels gammele verdediging en na slechts 22 zetten in een  onomkoombaar mat . Gefrustreerd en vol schaamte meldde ik mijn teamgenoten dat zij er allen echt voor moesten gaan , er was nog maar een uur voorbij toen.

Ik besloot allereerst mijn steun te betuigen bij onze nestor Pe Kooistra op het vierde bord met tegenstander Jaap te Velde : ook aan Pe maakte ik duidelijk dat remise geen optie was vanavond gezien ook de penibele situatie inmiddels bij René en hij beloofde subiet te strijden tot het bittere eind ; er ontspon zich een match met sterk wisselende kansen , eerst kwam Pe een vol stuk voor , leverde dat voordeel weer in na een foutieve zet , kwam nog verder achter maar won dat nadeel weer terug na een slim schaakje door de dame . Pe stond nog wel 2 pionnetjes achter in het eindspel maar sloot krachtig af met eeuwigdurend schaak wat toch het eerste halfje betekende voor de Donger : geweldig gespeeld door Pe!!!

Dan met z’n allen rond bord 2 waar René Wijnstra tegen opponent Albert Jan Meijer maar liefst een vol stuk plus een kwaliteit achter stond halfweg de avond : dat leek op een kansloze missie voor René en een verkeken kampioenschap ; dan voltrekt zich in een half uur tijd een waar wonder : Albert Jan lijkt de weg volkomen kwijt te zijn en levert ook dankzij superscherp schaken door René al het voordeel in , sterker nog in het eindspel heeft René ook nog 1 pionnetje extra! Slim rukt René op , ruilt de torens wat de winnende positie oplevert maar helaas laat hij na dit te verzilveren omdat hij de juiste volgorde mist in het oprukken richting promotie : Albert Jan speelt het slim door zichzelf pat te manoeuvreren.  Toch een tegenvaller , slechts een remise erbij , we staan nog steeds een vol punt achter , vanwege de wanprestatie van de captain van de thuisclub.

Zoals al veel vaker in het nabije verleden is het aan kopman Theo de Jong om tegen Ad van de Berk de zaak te redden voor de Donger ; er ontspint zich een gelijk opgaand duel , er wordt wat licht materiaal afgeruild , maar de meeste stukken blijven op de schaakmat tot heel laat in de avond ; wat wel gaat opvallen is dat Ad veel meer tijd verbruikt , tot wel een discrepantie van op een gegeven moment ruim 20 minuten. Daar weet de slimme Theo wel raad mee : hij bouwt een solide stelling op , waar niet doorheen te komen is , draait af en toe een shagje , maar de tijd tikt lekker door en rond half 12 gaat Ad door de klok , de buit is nu echt  binnen!!!

We drinken er beneden nog een biertje op en gaan dit kampioenschap behaald met 11 punten en een half bordpuntje voor binnenkort vieren met het gehele team , dus ook Peter vanzelf! Volgend jaar naar klasse 3 , hopelijk keert dan Roland v/d Veen weer terug om ons te versterken , vooral de captain is nodig aan vervanging toe……

Een trotse Wim op zijn medespelers met name.

Hieronder vlnr  het kampioensteam: Wim Reijnders, Theo de Jong, René Wijnstra en Peter Smit