Schaakclub De Donger

Deze belangrijke wedstrijd voor beide schaakteams was een week vervroegd met het oog op de belangen van Olaf en Christiaan. De Donger zou met een overwinning veilig zijn en Wes vrijwel kampioen. Deze omzetting had wel gevolgen. Jan Odijk was op deze datum verhinderd en Jan Posch moet nu twee-derde van zijn keizerpunten laten schieten in plaats van een-derde volgende week dinsdag voor de onderlinge competitie. Hij gaat negen dagen schaken in Cuxhaven.
Luuk Pijl zou als invaller meespelen voor Jan Odijk, maar bedankte later en naar blijkt definitief voor onze club. Dat is bijzonder spijtig want hij zou een welkome aanvulling zijn geweest voor het eerste team.
Cris zag zich om deze reden genoodzaakt om wederom met een (vernieuwde) tactische opstelling te komen en dat leek mij een goede zaak. Maar de weerbarstige praktijk zou weer eens roet in ons eten gaan gooien.
Op bord 1 en 2 waren Alle Vlasma en Douwe Kuipers bereid gevonden om in het teambelang de ondankbare taak van slachtoffers op zich te nemen. Ondanks fel verzet moesten zij natuurlijk uiteindelijk tegen resp. Fokke Jonkman en Joost van Dam het loodje leggen.
Maar dat Christiaan Houpst in zeer goede stelling op het laatste bord hetzelfde lot zou ondergaan was een bizarre streep door onze schaakrekening.
Cris Jolmer op bord 7, Robert Stallinga op bord 6 en Wesley Kooistra op bord 5 deden wat van hen verwacht mocht worden, namelijk hun partij winnen.
Dat had Jan Posch natuurlijk ook moeten doen na zijn zeer snelle pionwinst vanuit een zeer scherpe variant van een Scandinavische partij met Pf6 op de tweede zet van Willem de Beurs. Maar neen, in plaats van rustig bij gelegenheid de stukken af te ruilen , begon hij te knoeien. Pion verlies werd onvermijdbaar en als klap op de vuurpijl kon hij niet veel later ook nog een vol stuk inleveren. Ik publiceer deze partij niet, want het schaamrood stijgt mij naar de kaken bij het aanzien van dit tragische broddelwerk. Ik zou graag een paar medicijnen de schuld hiervoor geven, maar eerlijker is om te zeggen, ik ben kennelijk niet beter.

Olaf Cliteur stond totaal maar dan ook helemaal totaal verloren tegen Remco Heite en had op een bepaald moment nog maar 15 seconden op de klok. Bij ieder zet kreeg hij er 15 seconden bij, een schitterend voorbeeld van een geniaal denkersidee, en zowaar, hij wist twee pionnen van het repertoire van Remco af te snoepen. Remco bleef gewonnen staan maar was zo van slag dat hij ook nog zijn loper ging afruilen. Dit kleinood had hij met zijn paard hard nodig gehad om Olaf alsnog af te troeven. Maar of hij het Paard-Loperspel tegen kale koning in zijn voordeel zou hebben beslecht lijkt mij evenwel dubieus met weinig tijd op de klok. Dan heeft de Koning-alleen partij het natuurlijk veel gemakkelijker, maar spannend en leuk zou het wel zijn geweest voor de overgebleven toeschouwers. Nu werd deze partij remise en kunnen wij ons opmaken voor een zeer spannende slotronde tegen De Pion 1. Ervan uitgaande dat deze club hun partij tegen degradant Steenwijk zullen gaan winnen, moeten wij van hen winnen om degradatie te ontlopen.Het is nu nog onduidelijk of een remise ons ook kan redden. Waarschijnlijk niet.

One Response to “Onnodige nederlaag De Donger 1 tegen koploper Wes.”